Άμεση προτεραιότητα είναι το Θριάσιο. Μάιος 2009
 

Logistics & Management, Μάιος 2009

Άμεση προτεραιότητα είναι το Θριάσιο

 
Την επιτάχυνση των διαδικασιών κατασκευής, ίδρυσης και λειτουργίας του Εμπορευματικού Κέντρου στο Θριάσιο ζητεί ο πρόεδρος της Πανελληνίας Ενώσεως Επιχειρήσεων Διαμεταφοράς (ΠΕΕΔ) κ. Γιάννης Σιαμάς με τη συνέντευξη που παραχωρεί στο “Logistics & Management”.

Ο κ. Σιαμάς τονίζει ότι περί τις τετρακόσιες επιχειρήσεις λειτουργούν υπό το καθεστώς της αβεβαιότητας στην περιοχή του Ελαιώνα διότι έως την ίδρυση της Μόνιμης Επιτροπής Εφοδιαστικής Αλυσίδας του υπουργείου Μεταφορών δεν υπήρξε συγκεκριμένη πολιτική για τον κλάδο. Υποστηρίζει τη μετεγκατάσταση των μεταφορικών και διαμεταφορικών επιχειρήσεων στο Εμπορευματικό Κέντρο του Θριασίου και υπενθυμίζει πως η τελευταία παράταση παραμονής επιχειρήσεων στον Ελαιώνα λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2010.

Ο πρόεδρος της ΠΕΕΔ υπογραμμίζει επίσης την ανάγκη εφαρμογής ενιαίου του νομοθετικού και κανονιστικού πλαισίου σε κάθε δραστηριότητα της Εφοδιαστικής Αλυσίδας ώστε να υπάρξει καλύτερη οργάνωση και αποτελεσματικότερη οργάνωση στις επιχειρήσεις. Δεν κρύβει τη δυσφορία της αγοράς για την καθυστερημένη έκδοση της υπουργικής απόφασης για τη λειτουργία των Εμπορευματικών Κέντρων.
Ο κ. Σιαμάς κάνει λόγο για νομοθεσία «Φράνκεστάιν» στις μεταφορές ενώ υποστηρίζει την προοπτική συνένωσης των υπουργείων ΠΕΧΩΔΕ και Μεταφορών.

Ποια είναι τα ανοικτά θέματα που καλείται να αντιμετωπίσει το διοικητικό συμβούλιο της ΠΕΕΔ;

Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν εταιρείες του κλάδου αφορά στο χωροταξικό. Αντιμετωπίζουμε προβλήματα αδειοδότησης στις περιοχές που βρισκόμαστε λόγω ενός ελλιπούς θεσμικού πλαισίου αλλά και των καθυστερήσεων εκ μέρους της Πολιτείας να οργανώσει τις μεταφορικές επιχειρήσεις. Η κατάσταση αυτή προκάλεσε μία άναρχη μετακίνηση αυτών των επιχειρήσεων από άλλες περιοχές στον Βοτανικό με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί σήμερα ένα ιδιάζον καθεστώς, το οποίο όλοι καταδικάζουν αλλά όλοι δεν μπορούν να αναλάβουν και το κόστος, πολιτικό και οικονομικό, προκειμένου να το αλλάξουν.

Οι επιχειρήσεις αδειοδοτούνται με το Προεδρικό Διάταγμα 79/2004, το οποίο θέτει ως απαραίτητη προϋπόθεση την ύπαρξη οικοδομικής αδείας γα τη χρήση σταθμού φορτοεκφόρτωσης εμπορευμάτων. Τέτοιου χαρακτήρα άδειες στην περιοχή του Ελαιώνα δεν υπάρχουν κι όπου υπάρχουν παλαιότερες άδειες, πρέπει να γίνουν μεγάλες επενδύσεις προκειμένου να υπάρξει ανταπόκριση στις προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος.

Στην περιοχή του Ελαιώνα λειτουργούν αυτή τη στιγμή περί τις τετρακόσιες επιχειρήσεις, οι οποίες βρίσκονται κατά κύριο λόγο σε μεταβατικό καθεστώς…

Τι σημαίνει «μεταβατικό καθεστώς»;

Λειτουργούν με προσωρινή αδειοδότηση έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010, ωστόσο δεν υπάρχει το σχέδιο της επόμενης ημέρας. Όταν ψηφίστηκε και τέθηκε σε εφαρμογή του Π.Δ. 79 έδινε σε όλες τις επιχειρήσεις τετραετή παράταση παραμονής στην περιοχή. Αυτή η παράταση έληξε στις 31 Μαρτίου 2008 αφού δεν έγιναν οι απαραίτητες κινήσεις ώστε να μετεγκατασταθούν οι επιχειρήσεις σε συγκεκριμένο χώρο και σε σύγχρονες υποδομές.

Για το λόγο αυτό, δόθηκε μία επιπλέον παράταση στις προσωρινές άδειες χρήσεως έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010, δηλαδή την ίδια ημέρα που προβλέπεται έναρξη της εφαρμογής του Π.Δ. 1049Δ/95 περί αναπλάσεως της ευρύτερης περιοχής του Ελαιώνα.

Σε ποιους λόγους οφείλεται το γεγονός ότι δεν έχουν μετεγκατασταθεί οι μεταφορικές εταιρίες;

Ως τώρα βλέπουμε να ψηφίζονται Νόμοι και Προεδρικά Διατάγματα που λειτουργούν συμπληρωματικά προς άλλες παλαιότερες πολιτικές πρωτοβουλίες και στρατηγικές. Οι μεταφορικές εταιρείες θα μπορούσαν να έχουν μεταφερθεί σε καλύτερους και πιο λειτουργικούς χώρους αν η Πολιτεία είχε καταστρώσει ένα στρατηγικό σχέδιο προσαρμογής όλων των κλάδων της Εφοδιαστικής Αλυσίδας στα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Οι μεταφορές, τα Logistics και η Εφοδιαστική Αλυσίδα δεν είναι δραστηριότητες στις οποίες η εκάστοτε πολιτική ηγεσία μπορεί να ακολουθήσει μία διαφορετική πολιτική και πολύ περισσότερο να διατηρήσει αναχρονιστικές διαδικασίες λειτουργίας. Υπάρχουν σοβαρά ζητήματα τα οποία δεν αντιμετωπίζονται ουσιωδώς αλλά στις πτυχές τους.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Εμπορευματικού Κέντρου στο Θριάσιο. Τόσο καιρό παρακολουθούμε δικαστικές διαμάχες μεταξύ υποψηφίων αναδόχων και γινόμαστε δέκτες παραφιλολογιών για τη λειτουργία των εμπορευματικών σιδηροδρόμων. Το αποτέλεσμα είναι προφανές. Το έργο δεν έχει προχωρήσει όπως προέβλεπαν τα αρχικά χρονοδιαγράμματα, οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες έχουν εγκλωβιστεί στις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που προκαλούν τρίτοι παράγοντες πέρα από την αγορά των Logistics, ενώ εξακολουθεί να υπάρχει αβεβαιότητα σχετικώς με την τύχη εκατοντάδων επιχειρήσεων που βρίσκονται στον Ελαιώνα. Αν δεν είναι αυτό ένα σοβαρό πρόβλημα με οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές πτυχές, τότε ποιο είναι το ζήτημα, αν θα κάνει εμπορικά κέντρα σε άδεια οικόπεδα ο ΟΣΕ;

Να υποθέσουμε ότι οι επιχειρήσεις θα διεκδικήσουν νέα παράταση παραμονής στον Ελαιώνα;

Ο Γενικός Χωροταξικός Σχεδιασμός και ο Ειδικός Χωροταξικός Σχεδιασμός για τη Βιομηχανία ορίζουν πως οι επιχειρήσεις του κλάδου, επομένως και όλα τα μέλη της Πανελλήνιας Ενώσεως Επιχειρήσεων Διαμεταφοράς που οργανώνουν την υποστήριξη της Εφοδιαστικής Αλυσίδας, πρέπει να εγκατασταθούν σε κομβικές εγκαταστάσεις.
Αυτό σημαίνει ότι απαγορεύονται όλες οι δραστηριότητες που συνδέονται με την Εφοδιαστική Αλυσίδα και τα Logistics εκτός των Εμπορευματικών Κέντρων, από τη στιγμή που αυτά έχουν ιδρυθεί. Πρακτικώς, ο νομοθέτης μας τοποθετεί εντός των Εμπορευματικών Κέντρων…

Βασική προτεραιότητα για όλους μας είναι η λειτουργία του Εμπορευματικού Κέντρου στο Θριάσιο το συντομότερο δυνατόν διότι μόνον έτσι θα οργανωθεί με τον καλύτερο τρόπο η αγορά. Κι όλα αυτά πρέπει να γίνουν εγκαίρως πριν ξεπεραστούμε από τον ανταγωνισμό.


Δηλαδή να περιμένουμε πως την πρωτοχρονιά του 2011 θα γίνει το… «θαύμα του Θριασίου» και θα λειτουργήσει το Εμπορευματικό Κέντρο;

Δεν νομίζω πως υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι τέτοιο. Έχουν σημειωθεί τόσες καθυστερήσεις με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος τόσο για την ολοκλήρωση των κατασκευών, όσο και για την κατάρτιση συγκεκριμένου σχεδίου για τη μεταφορά των διαμεταφορικών και των μεταφορικών επιχειρήσεων από τον Ελαιώνα.
Το ζητούμενο για τον κλάδο τώρα είναι η αναζήτηση μιας συγκεκριμένης κατεύθυνσης. Από τη στιγμή που οι αρμόδιοι μας διαβεβαιώσουν ότι η θέση των μεταφορέων και των διαμεταφορέων είναι στα Εμπορευματικά Κέντρα, τότε θα καθορίσουμε κι εμείς τη στρατηγική μας χωρίς να προβούμε σε επενδύσεις που μπορεί να μη φέρουν απόσβεση ποτέ. Επίσης, θα αντιμετωπίσουμε με διαφορετικό τρόπο την υφή της εργασίας μας επικεντρώνοντας στην καλύτερη εξυπηρέτηση του πελάτη και στην αναβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών. Αντιθέτως με την αβεβαιότητα δεν θα υπάρχει εξέλιξη και δεν θα παραμείνουμε αποκομμένοι από τη διεθνή αγορά.

Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν ζητούμε από το κράτος να δώσει χρήματα, όπως ενδεχομένως κάνουν κάποιοι συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ και του Δημοσίου. Εμείς έχουμε συγκεκριμένη στόχευση και ζητούμε να οργανωθεί η Εφοδιαστική Αλυσίδα για να αυξήσουμε το έργο μας, να εγγυηθούμε τις θέσεις εργασίας που διατηρούμε και να γίνουμε περισσότερο ανταγωνιστικοί αλλά και εξωστρεφείς.
Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η αγορά δεν μπορεί να λειτουργήσει με μια νομοθεσία τύπου «Φρανκεστάιν» με αναγκαστικούς νόμους και διατάγματα που άρχισαν να εφαρμόζονται πριν από 170 χρόνια και στην πορεία μεταβάλλονται με νομοθετικές ρυθμίσεις. Στην ανάγκη, ας έρθουμε σε διαβουλεύσεις ώστε να ψηφιστεί εξ αρχής ένας νόμος – πλαίσιο για τις Μεταφορές και την Εφοδιαστική Αλυσίδα.

Πρόκειται για ζήτημα που έχει τεθεί στις συσκέψεις της Μόνιμης Επιτροπής Εφοδιαστικής Αλυσίδας του υπουργείου Μεταφορών;

Αυτή τη στιγμή η Επιτροπή προσπαθεί να καταγράψει τα προβλήματα που διαπιστώνονται, προτείνει λύσεις, προωθεί την ίδρυση των Εμπορευματικών Κέντρων και τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου για τις οδικές μεταφορές, ενώ ταυτοχρόνως προσπαθεί να οργανώσει τον κλάδο. Θεωρώ πως για το διάστημα της λειτουργίας της, αυτή η επιτροπή έχει καταφέρει να κάνει τη διαφορά. Αυτήν την αίσθηση έχουν αποκομίσει κατ’ αρχήν οι επιχειρηματίες, τα στελέχη και οι επαγγελματίες που παρακολουθούν τις δραστηριότητές της.

Το θετικό είναι πως στην επιτροπή συμμετέχουν στελέχη από τα τέσσαρα συναρμόδια υπουργεία. Υπάρχουν εκπρόσωποι από τα υπουργεία Οικονομίας, Ανάπτυξης, Μεταφορών και Εμπορικής Ναυτιλίας. Η λειτουργία της Μόνιμης Επιτροπής με αυτή τη μορφή βοηθά τον συντονισμό των διαδικασιών και των υπηρεσιών ενώ παράλληλα κωδικοποιεί την «πολυνομοθεσία» προκειμένου να εξεύρει λύσεις που θα διευκολύνουν την αγορά.


Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να δημιουργηθεί κι ένα δίκτυο Εμπορευματικών Κέντρων ώστε να δοθούν συγκεκριμένες κατευθύνσεις προς την αγορά σε εθνικό επίπεδο;
Με τη λογική αυτή έχει συνταχθεί ο Γενικός Χωροταξικός Σχεδιασμός της χώρας, ο οποίος δίνει τα όρια και τις προϋποθέσεις για τα επόμενα 20 χρόνια. Υπάρχουν περιοχές που έχουν ήδη χαρακτηρισθεί ιδανικές λ.χ. για Εμπορευματικά Κέντρα.
Με τον τρόπο αυτό και με μέτρο αναληφθούν σημαντικές πρωτοβουλίες με την αντίληψη “win-win”. Θα μπορούσαν να σχεδιαστούν έργα που θα προκύψουν με Συμπράξεις Δημοσίου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) ή και άλλες ιδιωτικές επενδύσεις από τις οποίες θα αλλάξει το τοπίο των δραστηριοτήτων Logistics στη χώρα μας.
Η ιδέα για τη δημιουργία εθνικού δικτύου Εμπορευματικών Κέντρων, μάλιστα, θα βοηθήσει τον κλάδο της διαμεταφοράς που αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει το σοβαρό πρόβλημα της κομβικότητας και των υποδομών.


Με αυτήν την αντίληψη θα πρέπει να αναληφθούν κι άλλες πρωτοβουλίες για τον συντονισμό του κλάδου Εφοδιαστικής Αλυσίδας;

Αν θέλουμε να εξετάσουμε το θεσμικό επίπεδο θα διαπιστώσουμε ότι στο υπουργείο Μεταφορών υπάγονται μόνο οι μεταφορείς. Ωστόσο οι άλλες κατηγορίες επαγγελματιών της Εφοδιαστικής Αλυσίδας όπως είναι οι διαμεταφορείς και όσοι εκτελούν εργασία σε αποθηκευτικούς χώρους εντάσσονται στο παλαιό υπουργείου Εμπορίου, τη σημερινή γ.γ. Εμπορίου του υπουργείου Ανάπτυξης. Δυστυχώς δεν υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση, την οποία ζητεί ο κλάδος εδώ και χρόνια.
Δεν μας ενδιαφέρει σε ποιο υπουργείο θα υπαχθούμε. Ωστόσο θα θέλαμε μία ενιαία κατεύθυνση και πολιτική για τη λειτουργία και τη δραστηριότητά μας.


Ωστόσο η Ελληνική Εταιρεία Logistics προτείνει την ίδρυση γενικής γραμματείας Εφοδιαστικής Αλυσίδας στο υπουργείο Ανάπτυξης. Αυτό δεν είναι ένα στοιχείο διαπραγμάτευσης; Συμφωνείτε με αυτήν την προοπτική;
Ο,τιδήποτε συμβάλλει στη συνοχή του πολυδαίδαλου κράτους είναι θετικό και θεμιτό. Η ίδρυση γενικής γραμματείας Εφοδιαστικής Αλυσίδας προφανώς να είναι το επόμενο βήμα.

Για να φθάσουμε στο επίπεδο αυτό όμως, θα πρέπει να δούμε ποιοι εντάσσονται στην Εφοδιαστική Αλυσίδα. Οι επαγγελματίες του χώρου πρέπει να πάρουν μία «ταυτότητα» ώστε να συνυπάρχουν όλοι υπό μία ενιαία αρχή. Ίσως η Μόνιμη Επιτροπή αποτελεί το πρώτο στάδιο για να μορφοποιηθεί ο κλάδος και να λειτουργήσει ενιαία ώστε να λυθούν κατ’ αρχήν τα πρακτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν η αγορά, οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες. Δεν μας ενδιαφέρει αν θα ανήκουμε στο ένα ή στο άλλο υπουργείο. Βασικό ζήτημα για εμάς είναι η οργάνωση του κλάδου, η οποία σ’ αυτή τη φάση αποτελεί αρμοδιότητα του υπουργείου Μεταφορών. Θα ήταν παράδοξο τόσο για τους μεταφορείς και τους διαμεταφορείς, όσο και για τις εταιρείες αποθήκευσης να αντιμετωπίσουν με γραφειοκρατική αντίληψη το σοβαρό έργο που γίνεται αυτή τη στιγμή και να μην αντιληφθούν πως μόνο με συναίνεση και συνεργασία θα επιτύχουμε τους κοινούς στόχους μας.


Το τελευταίο διάστημα όμως ξανάνοιξε η συζήτηση για τη συνένωση του υπουργείου Δημοσίων Έργων & Χωροταξίας με το Μεταφορών και Επικοινωνιών. Αυτό δεν δείχνει και μια τάση αναδιοργάνωσης του δημοσίου τομέα;
Μια τέτοια εξέλιξη θα την ήθελε και η αγορά. Με βάση τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες πρέπει να συσταθεί υπουργείο Περιβάλλοντος. Πριν από τον τελευταίο ανασχηματισμό άνοιξε αυτή η συζήτηση αλλά τελικώς δεν προχώρησε η ίδρυση αυτού του υπουργείου και η αναδιοργάνωση των άλλων δύο υπουργείων σε ένα ενιαίο χαρτοφυλάκιο Υποδομών & Μεταφορών. Προσωπικώς θα έλεγα ότι θα ήταν η μεγαλύτερη μεταρρυθμιστική ενέργεια των τελευταίων ετών και δεν είναι τυχαίο πως το ίδιο ζήτημα επανέθεσε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς μερικές ημέρες πριν.
Για τον κλάδο της Εφοδιαστικής Αλυσίδας αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε να είναι τον γεγονός της χρονιάς διότι αυτομάτως θα επιταχύνονταν θέματα που αφορούν σε υποδομές, χωροταξικό σχεδιασμό και Εμπορευματικά Κέντρα. Επίσης μέσα από εσωτερικές διεργασίες θα μπορούσαν να αποφευχθούν γραφειοκρατικές προβλήματα και καθυστερήσεις που σκιάζουν την επικοινωνία των δύο υπουργείων σήμερα.

Μιλάτε για την επικοινωνία των υπουργείων, ωστόσο, χρειάστηκαν τέσσαρα χρόνια για να υπογραφεί η Κοινή Υπουργική Απόφαση περί λειτουργίας των Εμπορευματικών Κέντρων από το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ. Η αδράνεια στην εφαρμογή του σχετικού Ν.3333/05 δεν προκάλεσε πρόβλημα στην αγορά;
Οι επιχειρήσεις περίμεναν αυτήν την υπουργική απόφαση η οποία όντως θα έπρεπε να έχει εκδοθεί από το 2005. Όποιος μελετήσει προσεκτικά το περιεχόμενο της υπουργικής απόφασης δεν πρόκειται παρά να διαπιστώσει μια επαναδιατύπωση των όρων, των προϋποθέσεων και των κανονισμών που ορίζει ο νόμος.
Υπάρχουν ορισμένες βελτιώσεις όπως είναι η αύξηση του ποσοστού ύψους στα 12 μέτρα και την πρόβλεψη για τρία μέτρα ακόμη με νέα υπουργική απόφαση που μπορεί να ψηφιστεί. Η κάλυψη παραμένει η ίδια ενώ προβλέπεται ποσοστό 70% λειτουργίας Εμπορευματικού Κέντρου και 30% επικουρικών υποδομών.
Προβλέπεται επίσης η δημιουργία υποδομών υποστήριξης της ψυκτικής αλυσίδας ενώ απαγορεύεται η αποθήκευση χύδην τροφίμων. Δεν γίνεται νύξη για τα επικίνδυνα φορτία επομένως εδώ διαπιστώνεται μια ασάφεια, η οποία χρήζει περαιτέρω ερμηνείας. Πάντως απαγορεύεται η αποθήκευση εκρηκτικών και ευφλέκτων υλικών.